Reisverslag
HULP AAN MENSEN IN VARES (BOSNIË)
REIS NAAR VARES 24 juni tot 29 juni 2017
(H.Kleinekoort)
Deze keer was het geen reis naar Bosnië na 2 jaren maar na 3 jaren.
Om tijd te besparen en te zorgen dat zoveel mogelijk mensen van onze werkgroep ‘Vrienden van Tordinci en Vares’ mee konden reizen, gingen we met het vliegtuig.
We vertrokken, met z’n negenen met partners, in Tuzla(Bosnië) om 16.30u.
daarvandaan met 2 gehuurde auto’s naar Vares. Dat is ca 80 km. maar daar deden we toch wel ruim 2 u over, steeds smalle bergwegen!
Na gegeten te hebben kwamen we om ca 21.30u aan op onze verblijfplaats; Kuca Susreta (huis van ontmoeting) gerund door Jelena Kuhac en haar partner. Jelena is sinds 2014 onze contactpersoon.
Heel belangrijk, gezien de afstand, om iemand daar ter plaatse te hebben die de mensen kent en waarmee we kunnen communiceren in het Duits.
We hebben daar een prima onderkomen; we mogen het geen hotel noemen, maar het lijkt het er toch wel erg veel op. We waren daar de enige gasten.
Zondag naar de kerk en pastorie in Vares.
Fra Mirko, pater Mirko Majdandzic, Fransciskanerpater, is daar de pastoor en zorgt samen met fra Anto en af en toe hulp van 1 of 2 andere paters voor de parochie daar, meerdere kerkjes in dorpen, een gebied van ca 40 km2 in de bergen.De kerk in Vares is op zondagmorgen om 11.00u druk bezocht; veel mensen die elkaar ontmoeten op het plein vóór de kerk.
Tijdens de viering, waarbij onze groep nadrukkelijk ook genoemd werd, werd door de aanwezigen goed met het koor meegezongen; de zuster (dirigente) gaf dat dan ook goed en enthousiast, aan. Tijdens de viering kregen we van deze pater, als ‘dankjewel’, een mooi cadeau overhandigd: een kunstwerk in hout voorstellende Jezus met de doornenkroon.
Na de viering:
Op uitnodiging van fra Mirko gingen we na de viering naar da pastorie, het was heerlijk zonnig weer en buiten was een ontmoeting met het koor.
Daarna was voor ons een maaltijd bereid; tijdens deze maaltijd hebben we fra Mirko bedankt voor zijn werk en onuitputtelijk enthousiasme voor de mensen daar. Hij was niet gewend iets te krijgen en bedankt te worden…dat was duidelijk.
Later in de middag was een ontmoeting gepland met anderen uit de omgeving.
Maandag 26 juni
Bezoek aan POGAR:
Pogar is een klein dorp met enkele tientallen boerderijen op zo’n 1100m hoogte. Er is ook een schooltje, een museum en een kerkje. De mensen daar
hoofdzakelijk de vrouwen, verenigd in de vrouwenorganisatie, vergelijkbaar met wat hier de plattelandsvrouwen was, nu -Vrouwen van Nu- organiseren en regelen het e.e.a., zoals het museum, waarin nu ook een herdenkingsruimte voor omgekomen mensen uit de regio in de balkanoorlog.
Ze hebben daar ook een ontmoetingsruimte en museum, daar waren we uitgenodigd. De vrouwen en anderen o.l.v. Ranka Miletovic waren zichtbaar heel blij en ook vereerd met ons bezoek.
Ook andere families oorspronkelijk uit de omgeving daar, kwamen nog langs, families die al lange tijd b.v. in Nederland (Spijkenisse b.v.) woonden.
Aronia en landbouw:
In deze omgeving zijn de velden met de aronia planten/bessen. (met onze hulp tot stand gekomen) Ze doen het goed het zijn al hele struiken geworden. De (biologische) aardappelen die daar 3 jaar geleden er heel slecht bijstonden, zijn weg. De omgeving en het klimaat waren voor deze soort aardappelen niet geschikt. Het is goed geprobeerd, maar helaas niet gelukt.
Men gebruikt de machines (met onze steun aangeschaft) o.a. voor het hooien, balenpersen etc.
Dit voor en door de boeren in de omgeving, deze betalen de onkosten aan fra Mirko. Overigens hij helpt daar met alles, rijdt op de tractoren, bedient de machines en motiveert de mensen daar actief te zijn en te blijven.
We zagen daar ook een gebouwde open loods, van gebruikt hout, voor opslag van de machines.
In Pogar hebben ze voor ons op de traditionele Bosnische manier gekookt
op houtvuur in speciale pannen. Alles wordt daar, als een-pansmaaltijd bij elkaar gedaan en gestoofd….heerlijk! (zie foto)
Dinsdag 27 juni:
Had onze groep een eigen programma (vakantiedag); naar de omgeving van Sarajevo.
Woensdag 28 juni:
Alweer de laatste dag daar! Met alle dagen mooi weer.
Er was een ontmoeting geregeld met mensen uit de omgeving die wisten van onze hulp, ook Ivan van radio Bobovac (de lokale zender) was aanwezig.
Als dank je wel werd ons een goulash-maaltijd aangeboden, natuurlijk ook bereid boven een houtvuur. Goede gelegenheid om mensen te ontmoeten.
Ook onze contactpersoon Jelena en haar partner Matthias lieten van zich horen. Ook kregen wij het verzoek de (zelf)bouw van een kleine kapel op een begraafplaats te steunen
’s Avonds kwam ook fra Mirko naar het Kuca vergezeld van mensen die instrumenten bespeelden. Er werd gespeeld en gezongen, een prima sfeer
en een vrolijke slotavond!
Er werden tevens radio-opnamen gemaakt voor een programma op de zaterdag erna.
Donderdag 29 juni de terugreis:
Om 6.00u op om 14.00u vertrok het vliegtuig, om ca 16.00u was iedereen weer thuis in Zevenbergen.
Helpen:
Op maandag 10 juli en op maandag 18 september 2017 hebben we gesproken
Over de hulpvragen die we kregen:
– een donatie ter grootte van het resterende benodigde geld voor de bouw van een kleine kapel op de begraafplaats in Bijelo Borje: € 1000,=
– € 750 aan radio Bobovac; bijdrage voor het vervangen van en defect onderdeel.
– € 750 voor zg Antoniusbrood, een ‘potje’ in de pastorie om mensen die om hulp komen vragen te helpen.
Nadere informatie wordt ingewonnen over de volgende hulpvragen:
– Aanvraag voor de hulp bij de bouw van een stal, door een jonge boer.
– Aanvraag voor de aanschaf van een geiten-melkmachine.
